จากการศึกษาพบว่าการใช้โทรศัพท์มือถือขณะขับรถจะเพิ่มความเสี่ยงในการชน แต่ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นนั้นยังเป็นเรื่องยากที่จะทราบได้ เป็นที่ยอมรับกันว่าการคุยโทรศัพท์มือถือขณะใช้งานยานพาหนะเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวซึ่งอาจทำให้ความสามารถในการขับขี่ลดลงโดยเฉพาะวัยรุ่นที่บางครั้งอาจถูกสิ่งอื่นครอบครอง จุดมุ่งหมายของบทความนี้

คือการนำเสนอข้อมูลที่มีอยู่เกี่ยวกับผลกระทบของการใช้โทรศัพท์มือถือที่มีต่อความสามารถในการขับขี่และเพิ่มความเสี่ยงในการชน ในวันที่ 1 พฤศจิกายน 2544 รัฐนิวยอร์กได้ออกกฎหมายห้ามผู้ขับขี่ทุกคนโดยไม่คำนึงถึงอายุไม่ให้คุยโทรศัพท์มือถือขณะขับขี่ยานพาหนะ หลังจากนั้นความเคลื่อนไหวดังกล่าวตามมาด้วยรัฐนอร์ทแคโรไลนาซึ่งเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2549 แม้ว่าโปรแกรมจะไม่เหมือนกันในแง่ของผู้ที่พวกเขาพยายามเข้าถึง

ระบบการออกใบอนุญาตที่สำเร็จการศึกษาในการจำกัดโทรศัพท์มือถือ

การศึกษาเหล่านี้ทำขึ้นเพื่อลดความเสี่ยงต่อผู้ขับขี่วัยรุ่นและคนทุกวัยโดยการลดการเสียชีวิตและการบาดเจ็บบนทางหลวงลดความเสี่ยงในการชนที่สูงขึ้นสำหรับวัยรุ่นเนื่องจากปัญหาในการจัดการกับสิ่งรบกวนที่มากขึ้นและโทรศัพท์อัตราการใช้โทรศัพท์มือถือและอุปกรณ์สื่อสารอื่น ๆ ที่สูงขึ้นและเพิ่ม ข้อ จำกัด เกี่ยวกับใบอนุญาตขับขี่ที่สำเร็จการศึกษาพร้อมกับความคาดหวังว่าจะถูกดูยอมรับและโทรศัพท์บังคับใช้ในลักษณะเดียวกับกรณีขององค์ประกอบการป้องกันอื่น ๆ ของระบบการออกใบอนุญาตที่สำเร็จการศึกษา ในการ จำกัด โทรศัพท์มือถือของคนขับรถวัยรุ่น

ในนอร์ทแคโรไลนามีข้อยกเว้นสองข้อขึ้นไปสำหรับผู้ขับขี่วัยรุ่นในการใช้โทรศัพท์มือถือขณะอยู่บนถนนสาธารณะ ข้อยกเว้นเหล่านี้รวมถึงการพูดคุยกับพ่อแม่ของวัยรุ่นหรือผู้ปกครองตามกฎหมายหรือพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการรับมือเหตุฉุกเฉินโรงพยาบาลแพทย์ สำนักงานหรือคลินิกสุขภาพ บริษัทโทรศัพท์รถพยาบาลเอกชนหรือเอกชนหน่วยงานดับเพลิงหรือหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับสถานการณ์ฉุกเฉิน ในนิวยอร์กข้อยกเว้น จำกัด เฉพาะการโทรฉุกเฉินไปที่ 911 โทรหรือใช้อุปกรณ์แฮนด์ฟรีการโทรด้วยตนเองหรือใช้โทรศัพท์มือถือเมื่อรถหยุด

ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดและประเมินผลกระทบในประเด็นใด ๆ ที่เกี่ยวข้อง

เป้าหมายของการศึกษาเป้าหมายของการศึกษาคือเพื่อดูว่าการห้ามใช้โทรศัพท์มือถือในสองรัฐนิวยอร์กและนอร์ทแคโรไลนาได้นำไปสู่การลดการเสียชีวิตและบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับรถยนต์บนถนนสาธารณะหรือไม่จุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์จุดมุ่งหมายของการศึกษาเหล่านี้คือการประเมินผลระยะยาวของกฎหมายของรัฐนิวยอร์กเกี่ยวกับการใช้โทรศัพท์มือถือของผู้ขับขี่และผลกระทบระยะสั้นของการ จำกัด โทรศัพท์มือถือของผู้ขับขี่วัยรุ่นในรัฐนอร์ทแคโรไลนา

เพื่อพิจารณาผลกระทบต่อ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดและประเมินผลกระทบในประเด็นใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพและประสิทธิผลของการใช้โทรศัพท์มือถือ วัตถุประสงค์ของการศึกษาเหล่านี้คือพิจารณาว่าผู้ใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่เห็นว่าวิธีการที่รัฐดำเนินการเป็นวิธีที่มีประโยชน์เหมาะสมและมีประสิทธิผลในการลดการเสียชีวิตและการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับทางหลวงหรือไม่ตรวจสอบว่าการใช้โทรศัพท์มือถือและอุปกรณ์สื่อสารอื่น ๆ สอบถามที่ https://specphone.com/%E0%B8%84%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%B2-%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%96%E0%B8%B7%E0%B8%AD